Vrijwilligers(werk) in het spotlicht: Toon Hermanshuis
Reacties uitgeschakeld voor Vrijwilligers(werk) in het spotlicht: Toon HermanshuisVRIJWILLIGERS(WERK) IN HET SPOTLICHT
In een stad als Maastricht is vrijwilligerswerk onmisbaar. Het zijn de vrijwilligers die de verenigingen mee draaiend houden, die een eenzame inwoner een luisterend oor bieden en die een boodschap doen voor een buurtbewoner met een beperking in coronatijd. Vanaf nu leest u via onder andere MaastrichtDoet en Thuis in Maastricht de verhalen van bijzondere vrijwilligers of vrijwilligersorganisaties die hun handen uit de mouwen steken voor een ander. Op welke manier dan ook. En zonder daar iets voor terug te vragen.
Als het verhaal u inspireert: op deze pagina’s van MaastrichtDoet! vindt u een heleboel leuke vacatures. Want vrijwilligers zijn hard nodig. En of u er nu voor kiest om af en toe vrijwilligerswerk te doen wanneer het u uitkomt, of dat u zich vast iedere week een paar uur wilt inzetten: alles kan. Samen maken we hoe dan ook Maastricht nog mooier.
Deze keer: Margot en Hans in het Toon Hermans Huis
Maak het verschil als vrijwilliger bij het Toon Hermans Huis Maastricht
In een mooi wit hoekpand aan het Sint Servaasklooster ligt het Toon Hermans Huis Maastricht. De deur staat uitnodigend open. Gelach verspreidt zich door de gang. Het klinkt vreemd. Want gelach verwacht je niet in een inloophuis voor mensen die met kanker te maken hebben. “We hebben hier ook plezier hoor”, vertelt Margot Urlings, 1 van de vrijwilligers. “Volop zelfs.” Dat bevestigt ook Hans Kasper, bestuursvoorzitter van het huis: “Dit is vooral een positieve plek waar mensen energie op kunnen doen.” Hoe en welke rol Margot en hij daarin hebben, lees je in dit artikel.
Het Toon Hermans Huis Maastricht is een inloophuis voor mensen die kanker hebben of hadden en voor hun familie en partners. Een groep opgeleide vrijwilligers staat voor hen klaar. Met een luisterend oor. Maar ook met informatie, een moment van ontspanning of een activiteit als mindfulness, zingen, yoga of schilderen. Om zo een plek te zijn waar mensen er ‘even tussenuit kunnen’. Even weg van het ziek zijn.
Op andere gedachten
Hans: “Wij willen onze gasten op andere gedachten brengen. Al is het maar even. We noemen onze bezoekers ook bewust gasten. Wij zorgen hier voor hen. Zodat zij even kunnen bijtanken en kunnen ontspannen. Ze kunnen over de ziekte praten als ze dat willen. Om zo ook met angsten, verdriet en onzekerheden te leren omgaan. Maar ze kunnen ook gewoon komen en alleen maar zijn. Je kunt hier prima een uurtje meedoen aan een workshop en dan weer gaan zonder ook maar een hele zin gezegd te hebben. Of je komt om even een kop koffie te drinken. In een ongedwongen en vooral warme sfeer. Mensen doen hier energie en kracht op. Ze kunnen weer even verder en krijgen meer grip op hun leven.”
Goud waard
Margot is al ruim 13 jaar vrijwilliger bij het huis. Een vriendin tipte haar destijds op een vacature bij het huis. Maar in 1e instantie trokken haar het werk en vooral het huis niet. “Ik dacht echt: o nee, dat doe ik niet. Ik had net zelf borstkanker gehad en zag het niet zitten om dat verdriet en die emoties weer allemaal op te rakelen. Ze heeft me overgehaald. Ik ben gegaan. En ik ben gebleven. Want het gevoel dat je krijgt van deze plek, van de mensen; de warmte, de belangstelling, het enthousiasme: dat is goud waard.”
Een verwendag
Margot verwelkomt iedere donderdagochtend gasten in de gastenkamer. De koffie staat er klaar, je kunt er je verhaal kwijt kunt en je kunt er eten. Ze is ook regelmatig bij de kookworkshops. En zo’n 3 keer per jaar organiseert en begeleidt ze samen met een collega een verwendag voor vrouwen die midden in hun behandelingsproces zitten. “Een hele dag lang leggen we dan een groepje dames in de watten. Van een lekkere lunch, een kleding- of kleuradvies tot een make-upworkshop en een massage. Zo’n dag is intensief om te begeleiden. Toch levert het Margot vooral energie op. “Het is zo bijzonder om te ervaren dat je met simpele dingen een groot verschil voor iemand kunt maken. Je kunt iets betekenen. Dat geeft mij een goed gevoel”, aldus Margot.
Een wisselwerking
Dat is ook Hans’ drijfveer: “Wat kan ik voor een ander betekenen? Waar en hoe voeg ik iets toe? Iedereen heeft bepaalde kwaliteiten. Die voegen iets toe aan plekken waar je werkt. Of dat nu betaald is of niet. En die plekken voegen ook weer iets toe aan jouw ervaring en kwaliteiten. En daarnaast geeft het energie om af en toe iets nieuws en anders te doen.”
“Het is een wisselwerking”, vervolgt de bestuursvoorzitter. “Ik heb een economische en marketingachtergrond. Op die vlakken kan ik inhoudelijk iets toevoegen aan dit huis. Daarom ben ik nu ook voorzitter van het bestuur. Ik houd me bezig met toekomstplannen en denk na over de zichtbaarheid van het huis. Ik heb een groot netwerk doordat ik op veel verschillende plekken gewerkt heb. Dus ik verbind ons huis ook met voor ons mogelijk relevante partners.”
“Het huis bewijst keer op keer dat psychosociale zorg echt verschil kan maken in het herstelproces van kankerpatiënten. Dat niet alleen het medische stuk in de behandeling van kanker belangrijk is, maar ook dat luisterend oor of die verbinding met lotgenoten. Daarom dat bijvoorbeeld ook het Koningin Wilhelmina Fonds (KWF) investeert in de inloophuizen”, legt Hans uit.
Kwaliteiten gezocht
Het Toon Hermans Huis Maastricht kan altijd nieuwe kwaliteiten gebruiken. Hans: “We zoeken nog een penningmeester, een communicatiemedewerker en een gastvrouw. Trouwens, álle hulp en kwaliteiten zijn meer dan welkom. Want als mensen op vakantie gaan of ziek worden, heb je vervanging nodig. We hebben een flexibel team en iedereen doet wat ie kan en springt bij als het nodig is. Dat is top, maar ook wij merken dat het soms een uitdaging is om de planning rond te krijgen. Een ruimere pool vrijwilligers geeft dan meer lucht.”
Zichtbaar
“We willen voor meer mensen iets betekenen. En veel mensen kennen ons nog niet of weten nog niet precies wat we doen. En voor sommigen is er toch een drempel. Daarom willen we zichtbaarder zijn. Letterlijk. We willen de buurten in. Om daar een spreekuur in het buurthuis te organiseren. En we denken na over een spreekkamertje in het oncologiecentrum in het ziekenhuis. Omdat je op die plek vaak niet de zin hebt om een folder over ons te lezen, maar misschien wel behoefte hebt om even tegen iemand aan te praten”, besluit Hans zijn verhaal.
Aanmelden
Ook aan de slag bij het Toon Hermans Huis Maastricht? Op Vrijwilligers (toonhermanshuismaastricht.nl) vind je de vacatures.