“Mensen helpen geeft voldoening”

75 en nog steeds meer dan fulltime aan het werk. Bijna 7 dagen per week kom je vrijwilliger Rob Noordhoek tegen bij kinderboerderij De Heeg. Daar is hij manus-van-alles. Hij koopt het voer in, regelt subsidie, staat andere vrijwilligers met raad en daad bij, kortom zonder Rob geen kinderboerderij. Voor zijn inzet ontving hij de Vrijwilligersprijs Groen.

Hoe ben je terechtgekomen bij de kinderboerderij?
“Ik was voorzitter van Buurtplatform De Heeg. Zo kwam ik voor het eerst in contact met de kinderboerderij. Want het ging niet goed met de boerderij. Op verzoek van de gemeente hebben we een onderzoek ingesteld. Al snel kwamen zaken naar boven die niet door de beugel konden. De kinderboerderij was ‘technisch failliet’. Wethouder Willems vroeg of ik wilde helpen om de zaak op orde te krijgen. In augustus 2014 heb ik het roer overgenomen als bestuursvoorzitter bij de kinderboerderij. Met een klein bestuur van 4 mensen en 24 vrijwilligers wisten we weer in de zwarte cijfers te komen.”

Wat levert het vrijwilligerswerk je op?
“Van alles wat. Vooral veel voldoening dat je mensen kunt helpen. Wij onderscheiden ons van de andere kinderboerderijen omdat we geen betaalde krachten hebben. Veel vrijwilligers hebben een rugzakje. Dat vraagt om extra begeleiding en ondersteuning. Mensen die dreigden te vereenzamen krijgen we naar buiten. Of mensen met autisme ontdooien langzaam. Je ziet mensen opknappen. Het zijn kleine stapjes. De buitenwereld snapt soms niet hoeveel energie die stapjes kosten. We geven hier de mensen de ruimte om te zijn wie ze zijn en het gevoel dat ze nodig zijn. We bieden hen werk waar ze iets aan hebben. Zo proberen we mensen ook terug naar de arbeidsmarkt te krijgen. Vorig jaar lukte dat bij 4 van hen. Onze kracht? We hebben in ons team gecertificeerde mensen om deze vrijwilligers te begeleiden.”

Welke rol speelt de gemeente?
“De gemeente ziet de meerwaarde van kinderboerderijen. Samen met kinderboerderij Daalhoeve en Limmel zitten we in een ontwikkelingsproject. Het doel is samenwerken. Als dat van de grond komt, moeten we professionaliseren. Tegelijkertijd willen we de vrijwilligers die we nu hebben behouden bij een fusie of welke constructie we ook kiezen. Je kunt mensen niet zomaar overplaatsen naar een andere locatie. Dat zou niet werken. Maar er liggen kansen in die samenwerking.”
“De gemeente subsidieert ons ook. Het geeft voldoening om af en toe wat centen bij de gemeente los te peuteren zodat we ons werk nog beter kunnen doen. Ik schijn daar redelijk goed in te zijn”, glimlacht hij. “Maar ondanks dat ik de weg ken, is het een wirwar. Het zou gemakkelijker zijn als vrijwilligersorganisaties bij de gemeente één aanspreekpunt hadden voor al hun gemeentelijke zaken. Wij krijgen bijvoorbeeld subsidie van Sport, ons pand is eigendom van Vastgoed en we krijgen geld uit potjes van het Sociaal Domein.”

Wat vond je ervan dat je een prijs kreeg?
“Ik kreeg te horen dat er een vergadering was waar mijn vrouw en ik bij aanwezig moesten zijn. Daar aangekomen kreeg ik tot mijn verrassing van wethouder Krabbendam deze prijs. Ik ben daar blij mee, vooral met de check van € 2000,- voor de kinderboerderij. Daar kunnen we weer aardige dingen mee doen. Leuk!”