VRIJWILLIGERS(WERK) IN HET SPOTLICHT

In een stad als Maastricht is vrijwilligerswerk onmisbaar. Het zijn de vrijwilligers die de verenigingen mee draaiend houden, die een eenzame inwoner een luisterend oor bieden en die een boodschap doen voor een buurtbewoner met een beperking in coronatijd. Vanaf nu leest u via onder andere MaastrichtDoet en Thuis in Maastricht de verhalen van bijzondere vrijwilligers of vrijwilligersorganisaties die hun handen uit de mouwen steken voor een ander. Op welke manier dan ook. En zonder daar iets voor terug te vragen.

Als het verhaal u inspireert:  op deze pagina’s van MaastrichtDoet! vindt u een heleboel leuke vacatures. Want vrijwilligers zijn hard nodig. En of u er nu voor kiest om af en toe vrijwilligerswerk te doen wanneer het u uitkomt, of dat u zich vast iedere week een paar uur wilt inzetten: alles kan. Samen maken we hoe dan ook Maastricht nog mooier.

Deze keer het verhaal van Els Schepers van de Zonnebloem afdeling Maastricht aan Het Spoor.

“Als je niet zelf zorgt dat je onder mensen blijft, verpieter je”

Els Schepers is 75 jaar. Ze woont alleen in Wyck. Eenzaam is ze niet. Want volgens haar kun je na je pensioen 2 dingen doen: achter de geraniums kruipen. Of zelf zorgen voor actie. Els koos voor het laatste. Ze is vrijwilliger bij Vereniging de Zonnebloem, bij de afdeling Maastricht aan Het Spoor. Daar bezorgt ze samen met andere vrijwilligers onder andere mensen met een lichamelijke beperking een leuke tijd. Daarnaast is ze lid van de carnavalsgroep De Jatsers, schildert ze, zingt ze bij zangvereniging The Young Ones en volgt ze een accordeonopleiding.

Zelf iets veranderen
1 op de 2 mensen in Maastricht zegt zich eenzaam te voelen. De gemeente wil eenzaamheid doorbreken door het bespreekbaar te maken en mensen in Maastricht aanzetten om van betekenis te zijn. Zoals Els dat doet met haar vrijwilligerswerk. “Ik heb nu niet het gevoel dat ik eenzaam ben. Ik weet wel wat eenzaamheid is. Trouwens, eenzaamheid is niet alleen iets van mensen die alleen zijn. Ik heb mijn hele leven in de horeca gewerkt. Ik zag ze vaak genoeg: de families of de echtparen die woordeloos samen aan tafel zaten. Je moet er zelf iets aan willen doen of het willen veranderen. En geloof me: dan kan er veel.”

Vrijwilliger bij de Zonnebloem
“Het is fijn om actief bezig te zijn en onder de mensen te komen. Want als je niet zelf zorgt dat je onder mensen blijft, verpieter je”, klinkt het nuchter. Als vrijwilliger bij de Zonnebloem Maastricht aan Het Spoor organiseert Els samen met andere vrijwilligers de lente- en kerstmiddag, gaat ze met de leden van de vereniging mee op pad tijdens de jaarlijkse busreis door het heuvelland en helpt ze mee bij de pannenkoekmiddag. Dat doet ze allemaal voor mensen in haar omgeving. Want de Zonnebloem Maastricht aan Het Spoor is actief in de wijken Wyck, Sint Maartenspoort en Heugemerveld. Daarnaast doet ze dienst als postbode van de vereniging en bezorgt ze rond carnaval, sinterklaas en de paasdagen een leuke attentie bij de leden. Winkels of andere verenigingen zoals carnavalsvereniging De Tempeleers sponsoren die attenties.

Waarom vrijwilligerswerk?
“Ik vind het normaal om iets voor iemand anders te doen. Dat was mijn werk. Dus er voor anderen zijn en zorgen, met mensen praten én vooral ook naar ze luisteren zit wel een beetje in mijn aard. Ik ben een geboren gastvrouw. En ik probeer op een positieve manier in het leven te staan. Als mijn baas me vroeger vroeg om met carnaval te werken, twijfelde ik geen seconde. Het gaat om de gezelligheid. En die kreeg ik al werkend ook mee.”

Geen werk
Het vrijwilligerswerk bij de Zonnebloem ziet Els ook niet als werk: “Het zijn voor mij ook waardevolle dagen. En ik kom zelf onder de mensen. Tijdens zo’n dag zit ik dan eens bij die en dan eens bij die. Ik zit overal. Ik luister. Ik geniet ook een beetje van de muziek die onze vaste muzikant verzorgt. Zonder deze geweldige muzikant zou het wat saaier zijn. En ik geef een beetje advies. Als ik merk dat iemand echt hulp nodig heeft met iets, dan zeg ik: ‘Geef me je telefoonnummer, ik ga voor je uitzoeken wie je kan helpen.’ Zo doen we dat allemaal bij de Zonnebloem. Het is een leuke vriendelijke groep vrijwilligers. Alle neuzen staan dezelfde kant op. Zelfs onze vergaderingen zijn gezellig. Na een dag bij de Zonnebloem heb ik een voldaan gevoel: ik heb weer eens lekker ‘gewerkt’. Het doet me gewoon goed als onze leden een leuke dag hebben gehad, goed hebben gegeten of lekker hebben kunnen babbelen.”

Iedereen kan meedoen
Bij de Zonnebloem willen ze graag zo veel mogelijk mensen bereiken. “We proberen écht iedereen te laten meedoen. Daarom is bijvoorbeeld het lidmaatschap gratis. Alleen als je mee wilt doen aan de activiteiten betaal je een kleine bijdrage. Voor een busreis betaal je rond de 15 euro, dat is inclusief vlaai en een hapje eten. De attenties krijg je altijd als je lid bent. Vrijwilligers van de Zonnebloem kunnen ook bij jou op bezoek komen als het lastig is om mee te gaan op reis of om naar de activiteiten te komen. Dan nemen ze iets lekkers mee en maken ze het zo gezellig. Ik vind het alleen jammer dat je niet achter de deur komt bij de echt eenzame mensen. Die bereik je gewoon niet. Of ze willen niet meedoen. Omdat ze bang zijn om ziek te worden of niet in een bus kunnen of willen. Of omdat ze geen vervoer hebben om naar een activiteit komen. Daar heb ik trouwens wel een agendapunt van gemaakt. Ik probeer iedere keer met de mensen mee te denken, maar dat lukt niet altijd. Dus we gaan samen kijken hoe we die drempel kunnen verlagen.”

Zelf aan de slag
Wil je net als Els vrijwilligerswerk doen? Of lid worden van een vereniging als de Zonnebloem? Op Activiteiten – De Zonnebloem vind je meer informatie over de Zonnebloem.