“Een lach is voor mij genoeg loon”
In een zaaltje in activiteitencentrum de Wiemerink in Caberg liggen op lange tafels zo’n 10 voedselpakketten. Een zak wortelen, gemengde sla, een bakje hüttenkäse. Pascal Beek staat de grote dozen met eten uit te pakken. Een boom van een kerel, een man van weinig woorden. “Ut young kretsje is voor mensen die krap bij kas zijn of problemen hebben met huisvesting.”
Niet moeilijk
Eigenlijk zijn de pakketten voor jongeren bedoeld, maar Pascal doet niet moeilijk. “Ook mensen die ouder zijn en bij de reguliere voedselbank buiten de boot vallen, zijn hier welkom. Je hoeft maar net 2 euro per jaar ‘te veel’ te verdienen en dan kom je daar niet in aanmerking. Hier wel. En als je niet uit Caberg komt, kun je hier net zo goed terecht.”
Een goed gevulde boodschappentas
In de WhatsAppgroep van Ut young kretsje zitten zo’n 15 mensen. Zodra de leverancier de dozen met eten heeft gebracht, stuurt Pascal een berichtje met de vraag wie langs komt. “Dan weten we hoeveel pakketten we moeten maken. Iedereen brengt zijn eigen boodschappentas mee en die wordt goed gevuld. Wij checken vooraf de datum van het eten. Vaak moet het op dezelfde dag nog gemaakt worden, maar dat is niet erg. De leverancier zou het normaal weggooien, maar nu komt het goed terecht. En dat scheelt weer afval.”
Hoe het begon
Het begon allemaal met de stichting van zijn vriendin. In de Wiemerink richtte zij Feel Good Connected op, een huiskamer voor jongeren. “Er moest van alles opgeknapt worden dus toen heb ik haar geholpen.” Een jaar geleden hoorden ze over Ut Kretsje in Amby. Een voedselbank in de wijk. “Dat wilden we hier ook.” Ze vonden een leverancier die eten wilde doneren en begonnen Ut young kretsje. Pascal is inmiddels coördinator en aanspreekpunt.
Schaamte
Elke vrijdag kunnen de deelnemers hun pakket komen ophalen. Hebben mensen soms last van schaamte? “Jawel en dat snap ik ook wel, maar het hoeft niet. Wij hangen niet aan de grote klok dat ze hier komen. We maken altijd even een babbeltje met ze. Sommigen zijn uit de groep gestapt, omdat ze hun leven weer op de rit hebben.” Er is ondertussen een wachtlijst voor Ut young kretsje.
Een lach als loon
Pascal doet dit werk als vrijwilliger. “Ik ben afgekeurd en hou niet van op de bank zitten. Dus ben ik vrijwilligerswerk gaan doen. Dat vind ik fijn, het gevoel dat je iemand kunt helpen. Als ik mensen hier op vrijdagmiddag met een lach naar buiten zie lopen, dan is dat voor mij genoeg loon.”
Een mooi moment
Wat dacht je toen je de Vrijwilligersprijs kreeg? “Ik kwam hier op een vrijdag en zag allemaal mensen wiens werkdag het niet was. Dus ik vroeg me al af wat ze hier deden. Toen zag ik de wethouder Vivianne Heijnen met een cheque onder haar arm. Ik dacht ‘laat het maar op je af komen’.” De wethouder gaf Pascal alle lof voor zijn initiatief. “Dat had ze goed verwoord. Ik vond het echt een mooi moment.” Een bestemming voor de cheque? “We groeien hier uit onze voegen, dus een andere ruimte zou fijn zijn. Met koelkasten en misschien kookmogelijkheden, zodat we ook 1 keer per week voor mensen kunnen koken.” En zijn toekomstwens: “Dat wij niet meer nodig zijn. Tot die tijd blijven we gewoon doorgaan en doen we wat we kunnen doen.”